Shaptapatha Brahmana: über das Feuer des Atems

Von der Unsterblichkeit und Unbesiegbarkeit durch das Feuer des Atems erzählen die Auszüge (2.2.2.14-16) aus dem Shaptapatha Brahmana, dem Brahmana von 100 Pfaden.

Brahmanas

Shaptapatha Brahmana

शप्तपथ ब्राह्मङ

Śaptapatha Brāhmaṅa

Brahmana von 100 Pfaden - Auszüge (2.2.2.14-16)

अथैनं देवाः । अन्तरात्मन्नादधत त इमममृतमन्तरात्मन्नाधायामृता"
भूत्वास्तर्याम् भूत्वा स्तर्यान्त्सपत्नान्मर्त्यानभ्यभवṃस्तथो एवैष"
एतदमृतमन्तरात्मन्नाधत्ते नामृतत्वस्याशास्ति सर्वमायुरेत्यस्तर्यो हैव"
भवति न हैनṃ सपत्नस्तुस्तूर्षमाणश्चन स्तृणुते"
तस्माद्यदाहिताग्निश्चानाहिताग्निश्च स्पर्धेते .आअहिताग्निरेवाभिभवत्यस्तर्यो हि खलु"
स तर्हि भवत्यमृतः
athainaṁ devāḥ । antarātmannādadhata ta imamamr̥tamantarātmannādhāyāmr̥tā"
bhūtvāstaryām bhūtvā staryāntsapatnānmartyānabhyabhavaṃstatho evaiṣa"
etadamr̥tamantarātmannādhatte nāmr̥tatvasyāśāsti sarvamāyuretyastaryo haiva"
bhavati na hainaṃ sapatnastustūrṣamāṇaścana str̥ṇute"
tasmādyadāhitāgniścānāhitāgniśca spardhete .āahitāgnirevābhibhavatyastaryo hi khalu"
sa tarhi bhavatyamr̥taḥ
Dann entzündeten die Götter das [Feuer] im innersten ihrer Seele. |
Und nachdem sie dieses unsterbliche Element im innersten ihrer Seele entfacht hatten erlangten sie Unsterblichkeit und Unbesiegbarkeit. Sie überwanden ihre sterblichen und besiegbaren Feinde.
Und sofern [ein Mensch] das unsterbliche Element in seinem Innersten entfacht erlangt er die volle Spanne seines Lebens, da es für ihn keine Hoffnung auf wahre Unsterblichkeit gibt.
Wahrlich wird er unbesiegbar, und seine Feinde können ihn nicht überwinden, obwohl sie ihn zu bezwingen trachten.
Und natürlich, wenn einer mit entfachtem inneren Feuer mit einem, der sein inneres Feuer nicht entfacht hat miteinander kämpfen, dann besiegt der mit innerem Feuer den anderen.
Wahrlich, er wird so unbesiegbar, er wird so unsterblich.

तद्यत्रैनमदो मन्थन्ति । तज्जातमभिप्राणिति प्राणो वा"
अग्निर्जातमेवैनमेतत्सन्तं जनयति स पुनरपानिति तदेनमन्तरात्मन्नाधत्ते सो"
.अस्यैषो .अन्तरात्मन्नग्निराहितो भवति
tadyatrainamado manthanti । tajjātamabhiprāṇiti prāṇo vā"
agnirjātamevainametatsantaṁ janayati sa punarapāniti tadenamantarātmannādhatte so"
.asyaiṣo .antarātmannagnirāhito bhavati
Wenn das [Feuer] durch Quirlen einmal erzeugt ist, dann atmet er [der Opferbringer] darauf.
Da das Feuer wahrlich Atem ist: Er erzeugt daher das was der Erzeuger ist.
Nun atmet er wieder ein: So errichtet er die Feuerstelle in dem innersten seiner Seele.
Und so nistet sich das Feuer im innersten der Seele ein.

ते वा एते प्राणा एव यदग्नयः । प्राणोदानावेवाहवनीयश्च गार्हपत्यश्च व्यानो"
.अन्वाहार्यपचनः
te vā ete prāṇā eva yadagnayaḥ । prāṇodānāvevāhavanīyaśca gārhapatyaśca vyāno"
.anvāhāryapacanaḥ
Das [Opfer-]Feuer ist sicherlich dieser Atem:
Ahavaniya (आहवनीय, Āhavanīya) und Garhapatya (गार्हपत्य, Gārhapatya) sind Aus- und Ein-Atmung.
Und Anvaharya-Pakana (अन्वाहार्यपकन, Anvāhārya-Pakana) ist der fortwährende Atem.